دیود فانو، مدیر ارشد توسعه‌ی فناوری که بر روند توسعه‌ی این فناوری جدید نظارت دارد، افزود «در اصل هر شی‌ء قابل‌تبدیل شدن به یک کامپیوتر را دارد. داریم به این فکر می‌کنیم که وقتی دفتر کار به یک چنین مکان بسیار هوشمند و متصل به اینترنت تبدیل شود، دنیای چطور جایی خواهد بود؟
»به همین خاطر هم ماسایوشی دارد میلیاردها دلار در وی‌ورک سرمایه‌گذاری میکند. اواسط دسامبر، مجموع سرمایه‌گذاری 65/8 میلیارد دلار بود (که شامل بدهی‌ها و تأمین اعتبار شرکت‌های تابعه می‌شد) و ارزش این شرکت 45 میلیارد دلار بود. [اوایل ژانویه‌ی 2019، سافت‌بانک 2 میلیارد دلار دیگر هم سرمایه‌گذاری کرد.] شرکت وی‌ورک برای برآورده ساختن انتظارات بلندپروازانه‌ی ماسایوشی با سرعت هر چه ممکن این سرمایه‌گذاری‌ها را خرج میکند تا ردپایش را گسترش دهد. 15 ماه پس از اولین سرمایه‌گذاری سافت‌بانک این شرکت مکان‌های فعالیتش را به بیش از دو برابر افزایش داده است و وی‌ورک 6 شرکت دیگر خریداری کرده و روی 6 شرکت دیگر سرمایه‌گذاری کرده است. چنان فضای اداری به دست آورده است که اکنون به بزرگ‌ترین شرکت دارنده‌ی فضاهای تجاری در نیویورک، واشنگتن و لندن تبدیل شده است. این شرکت فعالیتش را به هند و برزیل هم گسترش داده است. در آخرین فصل سال 2018، این شرکت تصمیم گرفت بیش از 100هزار میز دیگر هم اضافه کند. این سرعت ممکن است افزایش هم بیابد: طبق گزارش منبعی که با هر دو شرکت آشنا است، سافت‌بانک در حال گفت‌وگو با مقامات شرکت وی‌ورک است تا سهمش را تا 20 میلیارد دلار افزایش دهد.
این حرکت‌ها نه‌تنها درآمدهای شرکت وی‌ورک بلکه ضررهای آن را هم سرعت بخشیده است. در 9 ماه نخست سال 2018، وی‌ورک 22/1 میلیارد دلار ضرر کرد هرچند کل این مبلغ 25/1 میلیارد دلار بود. این شرکت بابت فضاهای اداری خریداری شده‌اش، 18 میلیارد دلار بدهی دارد. بهار گذشته وقتی وی‌ورک اوراق قرضه‌ای را منتشر ساخت تا 700 میلیون دلار دیگر هم به دست آورد، سازمان‌های اعتباری این سهام را اوراق با کیفیت پایین در نظر گرفتند. جنس روزنثال، تحلیل‌گر شرکت کردیت‌سایت، در آن زمان نوشت «نمی‌توانیم با موقعیت مالی و عملیاتی شرکت که عدم تطابق بزرگی بین دارایی‌ها/بدهی‌هایش وجود دارد و معمولاً دستورالعملی برای ایجاد یک مدل فاجعه‌آفرین با سرعت معنادار هزینه کردن نقدینگی‌ها که به‌صورت دوره‌ای تست نشده و مسیر نامطمئنی برای سودآوری است». ظرف 5 روز پس از عرضه‌ی آن اوراق ارزششان حدود %5 از ارزش اعلام‌شده‌شان را از دست دادند که نشان‌دهنده‌ی بدبینی سرمایه‌گذارها است.
درنتیجه‌ی توسعه بسیار زیادی، فیزیکی و فناورانه‌ی، شرکت وی‌ورک، این شرکت روزبه‌روز خودش را بیشتر از آنکه به‌عنوان یک شرکت فعال در زمینه‌ی املاک در نظر بگیرد به‌صورت یک «پلتفرم مکانی» در نظر می‌گیرد که به متصل ساختن انسان‌ها با استفاده از ماشین‌های هوشمند کمک میکند. سال 2018 یک سخنرانی داخلی شرکت وی‌ورک گستره‌ی آرزوهای این شرکت را به‌عنوان مجموعه‌ای از حلقه‌ها هم‌مرکز نشان داد. واحدهای تجاری واقعی، از مدارس، تا باشگاه تا رویدادهای زنده (مثل اردوگاه‌های تابستانه‌ی بزرگ‌سالان که ترکیبی از جشنواره موسیقی گاورنرز بال[1]، فستیوال بختی و برنینگ من است) در در بیرونی‌ترین حلقه قرار دارد. لایه‌ی بعدی از مولفه‌های اساسی وجود آدمی- زندگی، عشق، بازی، آموزش و گردهمایی- تشکیل شده است که این محصولات به دنبال برآورده ساختن نیازهایشان هستند. بعد در خود مرکز: ما قرار داریم.
نیومن همیشه از آ« دسته کارآ،رین‌هایی بوده که اگر سه ساختمان داشته به فکر داشتن 100 تا بوده است اما با حمایت‌های ماسایوشی این تعداد به نحو خارق‌العاده‌ای افزایش یافته است. آرتی مینسون، مدیر ارشد مالی وی‌ورک، گفت«آدام و ماسایوشی رابطه‌ی ویژه‌ای دارند». آن‌هایی که از نزدیک با این دو کار می‌کنند می‌گویند ماسایوشی نسخه‌ی جوان‌تری از خودش را در وجود نیومن یافته است- فرد حریصی که مشتاق پیشرفت با سرعت بالا است. آن‌هایی که داخل وی‌ورک کار می‌کنند می‌گویند راهنمایی‌های ماسایوشی نقش بسیار مهمی داشته است. فانو، که سال 2015 وقنی شرکت استارت‌آپ مدیریت ساختمانش را خریداری کرد به وی‌ورک پیوست، گفت «به ما کمک کرد تا از تفکر مبتنی بر دارایی- اینکه یک ساختمان چطور فعالیت میکند- به فکر چگونگی عملکرد یک حساب بیافتیم .«او در ادامه توضیح می‌دهد هدف وی‌ورک این است که «خودمان را از شر باقیمانده‌های یک بنگاه معاملات ملکی برهانیم.»
«ماسایوشی می‌خواهد با شما ملاقات کند. می‌توانید فردا با هواپیما پیشش بروید؟»
برای خیلی‌ها دریافت تماسی از توکیو غیرمنتظره است؛ برای استفان هک که بنیان‌گذار و مدیرعامل شرکت نائوتو هم همین‌طور بود- یک استارت‌آپ فعال در حوزه‌ی ساخت دوربین‌هایی که با هوش مصنوعی کار می‌کنند تا به‌این‌ترتیب امکان تولید ماشین‌های خوران فراهم آید. هِک داشت خودش را برای شرکت در جلسه‌ی هیئت‌مدیره آماده می‌کرد و تمایلی به لغو آن نداشت اما یکی از اعضای هیئت‌مدیره به او گفت بهتر است برود «یک‌عمر طول می‌کشد تا افرادی تماسی از ماسایوشی دریافت کنند».
هر کارآفرینی که از ویژن فاند پول گرفته بالاخره با رئیس سافت‌بانک سر یک میز نشسته است. 11 شریک ویژن فاند (که در کالیفرنیا، لندن و توکیو ساکن هستند) پس‌ازآنکه ماه‌ها صرف آشنا شدن با یک شرکت و بنیان‌گذاران آن کردند در یک جلسه‌ی هفتگی تصمیم می‌گیرند کدام کارآفرین آماده است. معمولاً مدیرعامل‌ها به اتاق کنفرانس بزرگی در بالای برج شیدومی شرکت سافت‌بانک در توکیو دعوت می‌شوند که کاملاً بر بندر و اطراف آن مشرف است و به‌عنوان استعاره‌ای به کار می‌رود تا نشان دهد چگونه چشم‌انداز ماسایوشی برای سرمایه‌گذاری‌هایش از هر سرمایهگذار خطرپذیر دیگری گسترده‌تر است. جفری هوسنبلد، یکی از سرمایه‌گذاران خطرپذیر ویژن فاند و مدیرعامل قبلی سایت اشتراک تصاویر شاترفلای، در حال پیشبرد تلاشی برای ساخت دستگاهی جهت ردیابی استارت‌آپ‌های نوظهور است و امیدوار است این سیستم به صندوق کمک کند تا سرمایه‌گذاری‌های بعدی‌اش را به‌صورت سریع‌تر و کارآمدتری شناسایی کند.
ماسایوشی فردی کوتاه‌قامت با لحنی نرم است. آن‌هایی که او را به‌خوبی می‌شناسند می‌گویند او ذهنی گیرا، شخصیتی فروتن دارد و حس شوخ‌طبعی دارد که البته سعی میکند زیاد مهم جلوه ندهد. وقتی دوستانش در مورد شباهت اندکی که با چارلی براون دارد سربه‌سرش می‌گذارند یک عروسک اسنوپی روی میزش می‌گذارد. یک‌بار در اجلاسی در مورد سرمایه‌گذاری خودش را به شوخی «دهان گشاد» نامید. عاشق فیلم «جنگ ستارگان» است. در پاسخ به مصاحبه‌کننده‌ای که ماه می 2018 از او پرسیده بود سرمایه‌گذاری‌هایش را چطور انتخاب میکند، گفت «یودا می‌گوید «به نیروی درونتان گوش دهید»». به‌ندرت کت‌وشلوار می‌پوشد. وقتی هک برای اولین بار با ماسایوشی ملاقات کرد شلوار جین و دمپایی راحتی پایش بود. فیشر که در بیشتر این جلسه‌ها ماسایوشی را همراهی میکند، می‌گوید: «بنیان‌گذاران جوانی که برای ملاقات با ماسایوشی می‌آیند، خیلی نگران هستند. آخر جلسه در مورد خواب‌هایشان با او حرف می‌زنند».
همکاران ماسایوشی می‌گویند وقتی با بنیان‌گذاران استارت‌آپ‌ها حرف می‌زند- طوفان فکری راه‌می‌اندازد، راهبرد تعیین میکند، دست به ابداع می‌زند- از همیشه خوشحال‌تر است. مارسلو کلائوره، مدیر ارشد عملیاتی شرکت سافت‌بانک و مدیرعامل پیشین اسپرینت (کاریر بی‌سیمی که به سافت‌بانک به‌عنوان مالک اصلی‌اش مباهات می‌کرد) می‌گوید «اگر ماسایوشی بتواند تمام طول روزی را به کاری که دوست دارد بگذراند حتماً با کارآفرین‌ها جلسه می‌گذارد».
ماسایوشی در این جلسه‌ها بر حاشیه‌ی سود متمرکز نمی‌شود. آنچه می‌خواهد بداند این است که شرکت می‌تواند با چه سرعتی به کارش ادامه دهد؟ این موضوع تأثیر هیپنوتیزمی بر مدیرعامل‌های مختلفش می‌گذارد. رابرت رافکین، بنیان‌گذار مشترک و مدیرعامل شرکت کامپس که به‌عنوان یک پلتفرم اینترنتی در کار خریدوفروش املاک است، می‌گوید «ماسایوشی به من گفت «رؤیای یک فرد کارآفرین تنها سقفی است که پتانسیل توسعه‌ی یک شرکت دارد» (او همچنین می‌گوید ماسایوشی از من پرسید اگر بحث پول مطرح نبود چه‌کار می‌کردی). سم زید، مدیرعامل شرکت گت‌اروند[2] که به‌عنوان یک پلتفرم اینترنتی در کار کرایه‌ی خودرو است، سوال‌های ماسایوشی را به یاد می‌آورد که قبل از آنکه آگوست سال 2018، 300 میلیون دلار به او بدهد، از او پرسیده است «چطور می‌توانیم به شما کمک کنیم تا 100 برابر بزرگ‌تر شوید؟» حتی آن‌هایی که بردشان ثابت شده است هم در برابر هدایای انگیزه‌بخش ماسایوشی بی‌اعتنا نمی‌مانند. دارا خسروشاهی، مدیرعامل شرکت اوبر که روی ماسایوشی به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین سرمایه‌گذارانش حساب میکند، می‌گوید «افرادی مثل ماسایوشی هستند که می‌توانند به پیشرفت دنیایمان سرعت ببخشند». خسروشاهی می‌گوید پشتیبانی‌های ماسایوشی کمکش خواهد کرد تا اوبر را به «آمازون عرصه‌ی حمل‌ونقل» تبدیل کند. وقتی هوسنبلد برای نخستین بار با ماسایوشی دیدار کرد، رئیس شرکت سافت‌بانک به شریک آینده‌اش در شرکت ویژن فاند گفت «قرار است جهان را تغییر دهیم».
[1] Governors Ball Music Festival
[2] GetAround
