اریک ریس، نویسندهی کتاب لین استارتاپ و کارآفرینی قدرتمند است که نگاه متفاوتی را نسبت به استارتاپها در تضاد با کسبوکار سنتی ایجاد کرد و این نگاه و روش متفاوت را تحت عنوان لین استارتاپ نامگذاری کرد. او دروبلاگ شخصی خودش دربارهی درسهایی که در فضای استارتاپ و کارآفرینی آموخته است، مینویسد. ریس معتقد است بهترین ابزار رشد و موفقیت در حوزهی کارآفرینی یادگیری و تجربه است. آخرین کنفرانسی که با عنوان لین استارتاپ برگزار کرد در ماه اکتبر ۲۰۱۸ بود که در یک پست مفصل در وبلاگش دربارهی این کنفرانس نوشتهاست. میتوانید آن مطلب را در این لینک بخوانید.
او در این کنفرانس میگوید که قصد دارد فضایی را نه تنها برای یادگیری موفقیتها بلکه یادگیری مراحل از دست رفته و اشتباهاتی که در طول استارتاپ بر آنها غلبه کردهاست، فراهم کند. چرا که معتقد است باید تمام اتفاقات و مراحلی که در یک استارتاپ تجربه میشود، بهخوبی فراگرفته شود تا از شکستهای بعدی جلوگیری کند.
اریک ریس به تازگی دومین کتاب خود روش استارتاپی را نیز منتشر کرده است . این کتاب به زودی توسط انتشارات ایران استارتاپ و با ترجمه دکتر فرزاد پریدار منتشر می شود .
اریس ریس در آخرین کتاب خود روش استارتاپی به مسائلی مهمی نه تنها در حوزه استارتاپها بلکه تحویل اساسی در حوزه شرکتها و کسب و کارها و حتی رهبری این شرکتها بر اساس تجربیات شخصی خود در شرکتهایی که با آنها همکاری داشته است پرداخته است . وی فرهنگ استارتاپی را لزومه هر کسب و کار و شرکت و سازمانی می داند و حتی بزرگترین و ثروتمندترین سازمانهای دولتی و خصوصی را از قاعده پیروی از فرهنگ استارتاپی نیز مستثنی نمی داند .
اریک ریس در بخشی از کتاب خود در راستای فرهنگ استارتاپی می نویسد :
برای پرورش فرهنگی جدید هر یک از تیمها باید خودسازماندهی کنند. فرهنگهای جدید از تجربه زیسته مشاهده موفقیت شیوهای جدید نشات میگیرند. در صورت پرورش صحیح، این تیمها میتوانند به بذر فرهنگی جدید در سطح سازمان مبدل شوند. در حقیقت در بسیاری از تحولات موفقی که شاهد آن بودهام، رهبران آینده که تبدیل به عاملین تغییرات مفید شدهاند، در بدو کار خود کارکنان عادی بودند که روی پروژههای آزمایشی اولیه کار میکردند و زمانی که دریافتند که چه کارهایی میتوان انجام داد، تصمیم گرفتند که حرفه خود را وقف این کنند که این مزایا را در اختیار سایر افراد شرکت قرار دهند.
در واقع اریک ریس اعتقاد دارد فرهنگ آن کاری است که مردم هنگامی که به حال خودشان گذارده میشوند، انجام میدهند، یعنی شیوه سازمان برای انجام امور.»