این هفته، چندصد سرمایه‌گذار ریسک‌پذیر برای شرکت در همایش شرکت وای کامبیناتور در موزه‌ی تاریخ رایانه در مانت ویو کالیفورنیا دورهم جمع شدند. این رویداد، که هر شش ماه یک بار برگزار می‌شود، فارغ‌التحصیلان برنامه‌ی آموزشی مشهور انکوباتور را به سرمایه‌گذارانی معرفی می‌کند که به دنبال شرکت‌هایی هستند که در آینده ممکن است به شرکت‌های دراپ‌باکس، ایربی‌ان‌بی یا استرایپ بعدی تبدیل شوند که همه‌ی آن‌ها محصول شرکت وای کامبیناتور هستند. اما روزبه‌روز تعداد بیشتری از کارآفرینانی که به روی صحنه‌ی [این نمایشگاه] می‌روند به جای نوشتن دستورات زبان برنامه‌نویسی به دنبال دستکاری مولکول‌های مواد مختلف هستند.
برای اولین بار یک چهارم شرکت‌هایی معرفی شده در همایش تابستانه‌ی وای کامبیناتور به دسته‌ی زیست‌شناسی برنامه‌ی انکوباتور تعلق داشتند یعنی همان دسته‌ای که به دنبال فناوری‌های قابل استفاده در حوزه‌ی محصولات غذایی، کشاورزی و هم‌چنین تمام امور مرتبط به مراقبت های بهداشتی هستند. شرکت وای کامبیناتور از سال 2011 که برای اولین بار در حوزه‌ی زیست‌شناسی سرمایه‌گذاری کرد به تدریج در سبد سرمایه‌گذاری خود تعداد شرکت‌های فعال در این حوزه را افزایش داده است. دالتون کالدول یکی از شرکای این شرکت مدعی است که محبوبیت [روزافزون] زیست‌فناوری در میان کارآفرینان امروزی و به رسمیت شناختن بیشتر و بیشتر برنامه‌ی انکوباتور در محافل پزشکی و زیست‌شناسی را می‌توان از دلایل رشد تعداد این پدیده به حساب آورد.
به نوعی می‌توان گفت که شرکت‌های زیست‌فناوری جدید در حال کسب سود از دستاوردهای گذشته هستند. کالدول می‌گوید «حال شرکت‌های کافی در این زیست‌بوم وجود دارند تا با استفاده از تجربیات یکدیگر این صنعت را رشد دهند». یک شرکت نوپای تولیدکننده‌ی رآکتورهای زیستی که در زمستان سال گذشته و با کمک شرکت وای کامبیناتور کسب‌وکار خود را تثبت کرد حال در امر تولید به تن از شرکت‌کنندگان فعلی کمک می‌کند. موفقیت یکی دیگر از فارغ‌التحصیلان گذشته یعنی شرکت گینکو بایوورکز مستقر در بوستون نمایه‌ی اعتبار برنامه‌ی انکوباتور را در ساحل شرقی ایالات متحده افزایش داده و به جذب متقاضیان جدید منجر شده است.
یکی از شرکت‌هایی که نمایه‌ی رو به رشد شرکت وای کامبیناتور را بخش زیست‌فناوری مرکز بوستون برجسته می‌سازد شرکت 64-x است که کار خود را از آزمایشگاه جورج چرچ ژنوم‌شناس معروف دانشگاه هاروارد آغاز کرد. این شرکت در حال ایجاد سازواره‌هایی با کدهای ژنتیکی کاملا جدید است، به عنوان مثال برای ساخت این سازواره‌ها از آمینو اسیدهایی استفاده می‌کند که به طور طبیعی یافت نمی‌شوند. الکسیس رونر یکی از بنیان‌گذاران این شرکت توضیح می‌دهد که این ویژگی منحصربه‌فرد این سازواره‌ها آن‌ها را در برابر «تمام ویروس‌های روی زمین» ایمن می‌سازد. مسئولین این شرکت مدعی هستند که محصولات تولیدی آن‌ها علاوه‌بر کاربردهای دیگر می‌تواند به شرکت‌های داروسازی کمک کند تا داروهای موثرتری تولید کنند.
شرکت‌های دیگر نیز بر روی ساخت دستگاه‌هایی تمرکز دارند که نظارت بر سلامت افراد در خانه کمک می‌کنند. به عنوان مثال شرکت نوپایی به نام تاگ در حال ساخت حسگرهای راداری است که در خانه‌های سالمندان قابل استفاده باشند. این شرکت در آزمایش‌های اولیه این دستگاه‌های باریک که ظاهری شبیه به دستگاه‌های تشخیص دود دارند را در سقف اتاق‌های سالمندان نصب کرد تا بر نرخ تنفس آن‌ها، سطح فعالیت و دیگر عوامل مرتبط با سلامتی را نظارت کنند. مطابق اظهارات جورج کاسین یکی از بنیان‌گذاران این شرکت، شرکت آن‌ها از حسگرهای 150 دلاری استفاده می‌کند که پنج سال پیش بیش از 11,000 دلار قیمت داشتند و استفاده‌ی گسترده از آن‌ها در خودروهای جدید به کاهش شدید قیمت‌ها منجر شد.
منبع : Wired
