همانند بسیاری از کارآفرینان، جوزف فاسونه[1] نیز به دلیل تجربه دردسری شخصی به فکر راه‌اندازی شرکت پایلوت[2]، یعنی تامین‌کننده خدمات اینترنت تجاری افتاد: ناکامی به عنوان یک خریدار.
در سال ۲۰۱۰، هنگامیکه فاسونه تنها ۱۶ سال داشت، شغلی پاره وقت در شرکت وی‌وُرک[3] پیدا کرد، و اندکی پس از آن تصمیم گرفت از دبیرستان انصراف دهد تا بصورت تمام وقت به این شغل بپردازد. در آن زمان، شرکت همکار وی‌وُرک تازه کارش را آغاز کرده بود، و فاسونه وظیفه داشت برای موقعیت‌های مکانی در حال گسترش این استارت‌آپ نیویورکی شرکت‌های ارائه‌دهنده خدمات اینترنتی پیدا کند و با آنها قرارداد ببندد.
همانند بسیاری از کارآفرینان، جوزف فاسونه نیز به دلیل تجربه دردسری شخصی به فکر راه‌اندازی شرکت پایلوت، یعنی تامین‌کننده خدمات اینترنت تجاری افتاد: ناکامی به عنوان یک خریدار.
در سال ۲۰۱۰، هنگامیکه فاسونه تنها ۱۶ سال داشت، شغلی پاره وقت در شرکت وی‌وُرک پیدا کرد، و اندکی پس از آن تصمیم گرفت از دبیرستان انصراف دهد تا بصورت تمام وقت به این شغل بپردازد. در آن زمان، شرکت همکار وی‌وُرک تازه کارش را آغاز کرده بود، و فاسونه وظیفه داشت برای موقعیت‌های مکانی در حال گسترش این استارت‌آپ نیویورکی شرکت‌های ارائه‌دهنده خدمات اینترنتی پیدا کند و با آنها قرارداد ببندد.
فاسونه که اکنون ۲۴ ساله بود اظهار داشت؛ «سرانجام به این نتیجه رسیده بودم که هیچ شرکت ارائه دهنده خدمات اینترنتی برای معامله با شرکتی با سرعت رشد وی‌وُرک ساخته نشده بود». او می گوید:؛ نه تنها خدماتی که شرکت‌ها ارائه می‌کردند بسیار پرهزینه بودند، بلکه نمی‌توانست ارائه‌دهندگان خدمات ارتباطی را متقاعد سازد در عرض ۴۸ ساعت فرم سفارشی را به او تحویل دهند. در طرف مقابل، شرکت‌های کوچکتر قادر به تامین پهنای باند مورد نیاز دفاتر نبودند. او می گوید؛ «این شرایط را به چشم یک فرصت دیدم».
امروزه، شرکت او خدماتی همچون اینترنت پرسرعت و ارتباطات کم‌تاخیر را به ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند آمازون[4] یا سَیلزفورس[5]، شرکت‌هایی در امتداد کرانه شرقی دریا شامل شهرهای بوستون و واشنگتن ارائه می‌دهد. این شرکت ۱٫۲۵۰ مشتری تجاری و بیشتر از ۷۵٫۰۰۰ کاربر نهایی دارد. این شرکت همچنین ۳۲.۳ میلیون دلار بودجه سرمایه‌گذاری را از شرکت‌هایی همچون یونیون اسکویر ونچرز[6] و فاوندری گروپ[7] جذب کرده است.
مزیتی کلیدی
بدون شک او یک شبه به این موفقیت دست نیافت. فاسونه در تاریخ آوریل ۲۰۱۴ ــ دو ماه پس از اینکه شرکت وی‌وُرک را ترک کرد ــ شرکت پایلوت را تاسیس کرد. تا آن زمان، روابط کلیدی را در صنعت پرورش داده بود، و دانش عظیمی را در زمینه ارتباطات کسب کرده بود. او همچنین به وجود یک مزیت رقابتی حیاتی پی برده بود.
فاسونه به لطف کابل‌های فیبر نوری که در سرتاسر نیویورک کشیده‌اند اما بلااستفاده مانده‌اند، قادر است شرکتش را به عنوان یک تامین‌کننده ارزان قیمت‌تر جا بزند. هشت سال پیش، زمانی که فاسونه همچنان در وی‌وُرک مشغول به کار بود، فروشنده‌ای که تلاش می‌کرد با شرکت قرارداد ببندد وجود این شبکه فیبرنوری را به او اطلاع داد.
فاسونه پس از پرس‌وجوهای فراوان برای کسب اطلاعات بیشتر، در نهایت متوجه شد که شهر نیویورک مجوزهایی را برای ده‌ها اپراتور شبکه فیبر نوری صادر کرده بود. او به یاد می‌آورد که علاوه بر اپراتورهای تلفن همراه (مانند ورایزن)، شرکت‌هایی که به دنبال ساخت شبکه‌های آموزشی یا پژوهشی بودند نیز در میان این شرکت‌ها حضور داشتند.
فاسونه می‌گوید؛ «در کابل‌های فیبر نوری هزاران فیبر درون یک کابل فیزیکی وجود دارد، و اگر نگویم غیر ممکن، بسیار غیرمحتمل است که یک شبکه آموزشی یا پژوهشی از تمامی آنها استفاده کند. فرضیه ما، که درست هم هست، این است که بسیاری از آن فیبرها بلااستفاده هستند».
شرکت پایلوت، به جای کشیدن کابل‌های جدید به‌‌صورت فیزیکی، که مشخصا بسیار هزینه‌بر است، از زیرساخت‌های موجود در شهرها بهره گرفت، کابل‌های فیبر نوری بلااستفاده را خریداری یا به مدت ۱۵ تا ۳۰ سال کرایه کرد، و فناوری‌اش را بر روی آنها لایه‌بندی کرد. فاسونه می‌گوید در شهرهای بزرگ شبکه‌های زیرزمینی سه تا ۱۲ شرکت ارائه‌دهنده مختلف وجود دارد که امکان دسترسی به بازاری از کابل‌های فیبر نوری را «با قیمتی عادلانه و قابل پیش‌بینی» در اختیار شرکت پایلوت قرار می‌دهند.
با گذشت چهار سال، شرکت ۹۸ نفره فاسونه همچنان از این سازوکار بهره می‌برد. این شرکت همچنین کابل‌های جدیدی را کشیده است؛ برای انجام این کار تیم ساخت‌وساز ۲۴ نفره‌ای را تشکیل داده است. این شرکت به سادگی از گزینه‌های ارزان‌تر بهره می‌گیرد و دسترسی سریع‌تری را در اختیار مشتریانش قرار می‌دهد.
دیو لرنر[8]، سرمایه‌گذار سابق و سرپرست کارآفرینی در دانشگاه کلمبیا، شرکت پایلوت را به عنوان شرکتی پیشگام و نوآور توصیف می‌کند. لرنر می‌گوید که این شرکت «به معنای واقعی کلمه زیر خیابان‌های شهرهای آمریکا را حفر می‌کند، شبکه‌های پر پیچ‌وخم کابل‌های فیبر نوری بلااستفاده را کشف می‌کند، و با اینترنت پرسرعت و قابل اطمینان ساختمان‌ها را یکی پس از دیگری به‌هم وصل می‌کند».
هرچند این شرکت درخواست ما برای در میان گذاشتن آمارهای مالی‌اش را رد کرد، فاسونه گفت که درآمد این شرکت از سال ۲۰۱۵ به بعد ۲۰ برابر رشد داشته است. پایلوت در طرح‌های پایه‌اش که شامل تنها یک آدرس آی‌پی ثابت می‌شوند، برای پهنای باند اختصاصی ۱۰۰ مگابایت ماهانه ۵۰۰ دلار و برای ۱۰ گیگابایت ماهانه ۲٫۵۰۰ دلار از مشتریانش دریافت می‌کند. میانگین قیمت برای کابل فیبرنوری اختصاصی در این صنعت از حدود ۱٫۵۰۰ دلار در ماه برای ۱ گیگابایت شروع می‌شود (طرح ۱ گیگابایتی شرکت پایلوت از ۱٫۰۰۰ دلار شروع می‌شود)، اما با توجه به ارائه‌دهنده، حتی پهنای باند ۱۰۰ مگابایت نیز ممکن است به قیمت ۲٫۰۰۰ دلار در ماه تمام شود.
مزیت قیمت پایلوت، علاوه بر استفاده از فیبرنوری، به دلیل توانایی‌اش در بهره‌برداری از رشته‌های فیبرنوری تک افتاده درون یک کابل است (به‌طور معمول، ارائه‌دهندگان خدمات ارتباطی کابل‌های فیبر نوری اختصاصی را پیشنهاد می‌دهند، و نه رشته‌ها را). پایلوت مدعی است که فناوری‌اش امکانی را فراهم می‌کند تا «کل پهنای باند مشتری اختصاصی و خصوصی باشد»، به این معنا که حتی اگر چندین مشتری به همان کابل فیبر نوری متصل شوند تاثیری بر نرخ سرعت بارگیری و بارگذاری نخواهد داشت.
رقابت شدید
طبیعتا، راه‌اندازی یک شرکت ارائه‌دهنده خدمات اینترنتی با وجود رقبایی همچون ورایزن و کوجنت[9]، ارائه‌دهنده خدمات تجاری واقع در واشنگتن، بسیار چالش‌برانگیز خواهد بود. با وجود هزینه‌هایی که برای دریافت مجوز ساخت‌وساز و خرید تجهیزات شبکه‌سازی می‌پردازید، سال‌ها طول خواهد کشید تا سودی از سرمایه‌گذاری‌تان به دست آورد، و تنها در صورتی به سودآوری خواهید رسید که از بازوهای بازاریابی غول‌های رقیب برای جذب مشتری پیشی بگیرید.
با این وجود، دن لیتمن[10]، مدیر فناوری، رسانه، و ارتباطات در شرکت خدمات مشاوره دلوئیت[11] می‌گوید اگر فاسونه بتواند بر رقبا غلبه کند، فرصت بزرگی در انتظارش است. تیم او برآورد می‌کند که ایالات متحده برای برآورده کرده نیازهای کاربران خانگی در سرتاسر کشور، باید در ۵ تا ۱۰ سال آینده حدود ۱۳۰ تا ۱۵۰ میلیارد دلار را برای استقرار فیبرنوری سرمایه‌گذاری کند (لیتمن می‌گوید این رقم شامل کاربران شرکتی و کسب‌وکارهای کوچک نیست، اما برای این دسته کاربران نیز می‌توانید بودجه سرمایه‌گذاری مشابهی را در نظر بگیرید، با این حال پایلوت اکنون به این کاربران نیز سرویس می‌دهد).
لیتمن می‌گوید، «ما بیشتر اوقات فیلم نگاه می‌کنیم؛ اکنون بخش اعظم ترافیک اینترنت به فیلم اختصاص یافته است. در آینده، واقعیت مجازی و واقعیت افزوده حتی نسبت به فیلم نیز ترافیک بیشتری را اشغال خواهند کرد، و باید با رساندن فیبر نوری به خانه‌ها یا تامین شبکه‌های بی‌سیم بسیار متراکم نیاز آنها را برآورده کرد».
بدین ترتیب تعجبی ندارد که پایلوت به‌طور جد بر گسترش شبکه فیبر نوری‌اش در سرتاسر کشور تمرکز کرده است. هرچند خدمات اینترنت تجاری‌اش در حال حاضر تنها در شهرهای نیویورک، بوستون، فیلادلفیا، و واشنگتن در دسترس هستند، شبکه فیبر نوری این شرکت به ۳۰ مرکز داده در ۱۸ شهر مختلف گسترش یافته است. همچنین فاسونه امیدوار است در سال ۲۰۱۸ این تعداد را عدد ۵۰ افزایش دهد.
[1] Joseph Fasone
[2] Pilot
[3] WeWork
[4] Amazon
[5] Salesforce
[6] Union Square Ventures
[7] Foundry Group
[8] Dave Lerner
[9] Cogent
[10] Dan Littmann
[11] Deloitte Consulting
منبع : Inc
