مایکل الیوت با نوشتن فیلمنامه برای فیلم هایی چون «Brown Sugar» و «Just Wright» به شهرت دست یافت. اما هنگامی که به سن ۵۰ سالگی رسید، نگران این بود که نتواند چیزی درست و حسابی خلق کند – پس به فکر کسب و کار افتاد. روزی برای انجام پدیکور به یک سالن زیبایی ناخن در سانتا مونیکا رفت و در آن جا فهمید که میخواهد چه کار کند: ایجاد محلی برای مردان که بتوانند با خیال آسوده در آن مانیکور و پدیکور انجام دهند. او اولین شعبه «هَمر اند نِیلز» را در لس آنجلس و در سال ۲۰۱۳ افتتاح کرد، و بلافاصله به برنامه شارک تنک دعوت شد. الیوت امیدوار به دریافت سرمایه گذاری ۲۰۰ هزار دلاری با سهام ۲۰ درصدی بود (و شرکت نوپای خود را ۱ میلیون دلار قیمت گذاری کرد)، اما درخواست هایش توسط سرمایهگذاران رد میشد. در عوض، بعد از این که برنامه شارک تنک روی آنتن رفت، او توانست مبلغ مورد نیازش را با کمک بینندگان مشتاقش بدست آورد، و سپس شروع به برپایی زیربنای کسب و کارش کرد. در مصاحبهای (که ویرایش و تدوین شده)، الیوت در مورد سالنی که خود از آن به عنوان «غار مردانه نیروانا» یاد میکند سخن میگوید.
ایمی فلدمن: معمولا شاهد تاسیس اسپایی برای مردان توسط یک اهل هالیوود نیستیم.
مایکل الیوت: درست است.
فلدمن: خب تعریف کنید چگونه این اتفاق افتاد؟
الیوت: ۵ یا ۶ سال پیش، به این فکر افتادم که در سن ۵۰ سالگی کجا خواهم بود. زندگیم را به عنوان فیلمنامه نویسی که برای خودم کار میکردم آغاز کردم و بسیار هم به کاری که انجام میدادم افتخار میکنم، اما در آن زمان متوجه شدم که چیزی از خودم ندارم. دیگر نمیخواستم ایدههایم را پس از ۵۰ سالگی بفروشم. سپس، در مارچ ۲۰۱۳، مثل بقیه مردان در آمریکا، شدیدا به یک پدیکور نیازمند شدم. قبل از این که سالن زیبایی ناخن خودم را تاسیس کنم، هر وقت به چنین مکانهایی میرفتم زنان طوری به من نگاه میکردند که انگار جای من آن جا نیست. آن روز به یک سالن زیبایی ناخن در سانتا مونیکا رفتم. نشسته بودم و به گلها و خانمها نگاه میکردم، و در این فکر بوم که «ای کاش جایی بود که مردان میتوانستند دست و پاهایشان را آرایش کنند، در حالی که احساس ناراحتی و اضافه بودن نداشته باشند و مورد قضاوت قرار نگیرند.»
فلدمن: چه نوع تحقیقاتی انجام دادید؟
الیوت: تحقیقات من محدود به مقالاتی که بصورت آنلاین مطالعه میکردم و صحبت کردن با زنان و مردان میشد.
فلدمن: قبل از شما کسی این ایده را اجرا کرده بود؟
الیوت: تاسیس سالن زیبایی مردان که در آن منیکور و پدیکور انجام شود ایده تازهای نیست. برای این کارها تعداد زیادی سالن مجلل زیبایی مردان وجود دارد. تمام این مکانها کار اصلیشان مو کوتاه کردن بود، اما اگر میخواستید منیکور یا پدیکور انجام دهید این امکان وجود داشت. آنان همچنین مردانی با سطح اجتماعی بالا را، که شاید گلف بازی میکنند یا از آن شغلهایی دارند که دائما در حال برگزاری جلسه هستند، هدف قرار میدادند. من از آن جور مردها نیستم، و بنظرم خیلی از مردها این شکلی نیستند. قصدم این بود که «هَمِر اَند نِیلز» را به مکانی تبدیل کنم که در آن با تمام مردان به طور مساوی برخورد شود و همهشان احساس راحتی داشته باشند.
فلدمن: خب، «همر اند نیلز» چه جور جایی است؟
الیوت: میز پذیرش آن از جنس چوب سرو و به رنگ وانیلی شمعی است. یک آرم با نوشته «Auto» و چندین تابلو با عکس چکُش که بوسیله قابهایی گران قیمت ساخته شدهاند بر روی دیوار قرار دارند. برای قدردانی یک لیوان اسکاچ، یک تلویزیون شخصی و هدفون ضدنویز در اختیار مشتریان قرار میگیرد. ما به معنای واقعیِ کلمه «غار مردان نیروانا» را به واقعیت پیوستیم.
فلدمن: هزینهای که از مشتری میگیرید چقدر است؟
الیوت: به طور متوسط، انجام یک منیکور در سالنهای ما ۲۳ دلار آب میخورد که این مبلغ یک نوشیدنی مجانی را هم شامل میشود. ما سه سطح قیمت گذاری داریم، زیرا قیمت منیکور در نیویورک یا سان فرانسیسکو با قیمت آن در نیو اُرلان یا جاهای دیگر متفاوت است. ما همچنین سه نوع عضویت داریم، و هزینه متوسط حق عضویت در ماه ۵۳ دلار است. فایده عضویت این است که شما هزینه کمتری برای خدمات پرداخت میکنید. هزینه انجام یک پدیکور/مدیکورِ با دوام ۵۳ دلار است، و کسی که حق عضویت دارد ۲۰ درصد کمتر پرداخت میکند.
فلدمن: اولین باری که در مورد این ایده با دوستانتان صحبت کردید، واکنش آنها چه بود؟
الیوت: خندیدند. جدی میگویم. فقط دو نفر را که به موفقیت «همر اند نیلز» ایمان داشتند یادم میآید که الان با یکی از آنها ازدواج کردهام. و جالب این جاست که ۵ ماه پس از افتتاح اولین شعبه، به برنامه شارک تنک دعوت شدم.
فلدمن: حضورتان در برنامه چگونه بود؟
الیوت: به برنامه رفتم و ایدههایم را به همه گفتم اما هیچکس مرا باور نکرد. در واقع، کِوین اُلیری، یا آقای معرکه، بطور غیر مستقیم گفت: «امکان ندارد چنین ایدهای عملی شود.»
فلدمن: پس از آن چه شد؟
الیوت: آن قسمت در سپتامبر ۲۰۱۴ روی آنتن رفت، و بلافاصله بیش از ۸۰۰ درخواست دریافت کردم که از من میخواستند در مورد موقعیتهای حق امتیاز اطلاعات بیشتری دهم. زمانی که در این برنامه حاضر شدم، از سرمایهگذاران ۲۰۰۰۰۰ دلار برای آغاز روند حق امتیاز درخواست کردم. در مورد حق امتیاز سوالات زیادی از من میشد، اما هیچ اطلاعاتی در مورد آن نداشتم چون هنوز آماده نبودم. پس کاری که میتوانستم انجام دهم این بود که هفت تا از بینندگان را به سرمایهگذاران فرشته تبدیل کنم. شش تای آنها مبلغ ۲۵۰۰۰ دلار برای سهم ۲.۵ درصدی و یکی از آنها مبلغ ۵۰۰۰۰ دلار برای سهم ۵ درصدی پرداخت کردند.
فلدمن: حق امتیاز به عنوان بخشی از معامله به آنان تعلق گرفت؟
الیوت: بله، اما سرمایهگذاران در ابتدا سهامدار نمیشدند.
فلدمن: در مورد وضعیت سرمایهگذارانتان در حال حاضر بگویید.
الیوت: ۱۰ سهامدار غیر از من در شرکت وجود دارند. بیشتر آن ها سهام داران ۲.۵ درصدی هستند. جان چویی توسعه دهنده چندین فرنچایز و توسعه دهنده منطقهای «Massage Envy» در کالیفرنیای شمالی است. او به منظور تاسیس ۲۵ شعبه «همر اند نیلز» در کالیفرنیای شمالی از ما سهام خریداری کرد. همچنین مایکل فلوگ صاحب چند فرنچایز موفق، به ویژه «The Joint»، این امکان را دارد تا «همر اند نیلز» را در جنوب شرقی گسترش دهد. من بیشترین سهم را در اختیار دارم و خواهم داشت. سهم من ۴۰ درصد است.
فلدمن: آیا از از دست دادن آن همه سهام پشیمان نیستید؟
الیوت: به نظرم مالکیت ۴۰ درصد از یک شرکت ۱۰۰ میلیون دلاری ارزشش را داشت.
فلدمن: روند گسترش شرکت به چه شکل بود؟
الیوت: بلافاصله در جهت فرنچایزینگ شروع به کار کردم. کارهایی زیادی در پشت پرده باید انجام شود تا بتوان سرمایهگذاران را به پرداخت ۳۹۰۰۰ دلار سهام و ۶ درصد از سود خالصشان متقاعد کرد.
فلدمن: تعداد شعبههایی که مالکشان خود شرکت است چندتا است؟
الیوت: یک.
فلدمن: چرا شعبههای بیشتری تاسیس نمیکنید؟ چرا بر روی فرنچایز پافشاری دارید؟
الیوت: هیچ وقت این پیشنهاد را در شارک تنک مطرح نکردم، چون ریسکش بالا است و من هم آدم مضطربی هستم. بخشی از انگیزهمان ایجاد موقعیت برای افرادی مثل خود من است. میخواستم کسب و کاری راه بیاندازم که انگیزه لازم را به دیگر سیاهپوستان و دیگر افراد بدهد تا بتوانند کسب و کار خودشان را ایجاد کنند و زمان زیادی برای کمک به موفقیتشان صرف کردم. با کمک گرفتن از سهام داران توانستیم با سرعت بیشتری توسعه یابیم، اما قصد دیگرمان تاثیرگذاری بر زندگی دیگر افراد بود.
فلدمن: دادن حق امتیاز به دیگران کنترل کیفیت و ثبات را سخت میکند. نظرتان در این باره چیست؟
الیوت: ما فردی جدید را به عنوان مسئول اداره و پشتیبانی استخدام کردیم. او به شعبات سر میزند آن ها را بررسی مینماید. قصد داریم در آینده با گسترش بیشتر، افراد بیشتری را به بخش نظارت اضافه کنیم.
فلدمن: از چه زمانی شروع به فروش حق رای کردید؟
الیوت: فوریه سال پیش. در ماه ژوئن، اولین شعبهمان که تحت فرنچایز بود را در میامی افتتاح کردیم. تصمیم داریم هر ماه یک شعبه جدید از «همر اند نیلز» افتتاح کنیم. تا کنون ۲۳۲ جواز فروختهایم.
فلدمن: تا پایان امسال چند شعبه افتتاح خواهید کرد؟
الیوت: باید تا ماه دسامبر ۶ تا ۱۰ شعبه جدید داشته باشیم، در میامی، هیوستون، فریسکو، تگزاس، یکی در منطقه اینلند امپایرِ کالیفورنیا و یک دیگر در لس آنجلس. الان دارم به برنامه روی دیوارم نگاه میکنم. یک شعبه در حال ساخت در مِری لند داریم، و به دنبال جایی برای شعبه بروکلین هستیم.
فلدمن: سودتان چه میزان است؟
الیوت: سال پیش شعبهای در لس آنجلس فقط با انجام منیکور و پدیکور برای مردان ۳۵۰۰۰۰ دلار سود داشت. مدل کلی کسب و کارمان منیکور، پدیکور، کوتاه کردن مو و ریشتراشی است. شعبهای مانند شعبه هیوستون شامل شش صندلی سلمانی در اتاق سلمانی و ۶ صندلی در اتاق آرایش میباشد. اگر این شعبههای بزرگمان به سود متوسط سالیانه ۶۰۰۰۰۰، ۸۰۰۰۰۰ و ۹۰۰۰۰۰ دلار برسند تعجبی نمیکنم. هدفمان رسیدن به ۲۰۰ شعبه تا پایان سال ۲۰۲۲ است.
فلدمن: چرا نظرتان را در مورد آرایش مو تغییر دادید؟
الیوت: مخالفتم با آرایش مو این بود که فکر میکردم حضور افرادی که در حال پدیکور هستند و کسانی که برای آرایش مو آمدهاند در یک اتاق سبب ناراحتی گروه اول میشود. سپس متوجه شدم که میتوان آرایش مو را در فضایی مشخص و مجزا از پدیکور و مدیکور انجام داد. با خودم در مورد نقشهام برای فرنچایز فکر میکردم که دریافتم با فروش این ایده، سود آوری نیز افزایش مییابد.
فلدمن: چگونه از این که سهامدارانتان سرمایه و تعهدات مورد نیازتان را دارند اطمینان حاصل میکنید؟
الیوت: آنان باید حداقل ۵۰۰۰۰۰ دلار سرمایه خالص و ۱۰۰۰۰۰ دلار پول نقد داشته باشند.
فلدمن: به Massage Envy اشاره کردید. دیدم که گروه مؤسسین این شرکت بخشی از کسب و کارتان را خریداری کردند.
الیوت: بله. در واقع دوباره آن را ازشان خریدم.
فلدمن: چه اتفاقی افتاد؟
الیوت: جان لئونزیو Massage Envy را تاسیس کرد. این کار را شخصا با کمک گروه لئونزیو انجام داد. به دنبالش گشتم. میدانستم که چقدر در فرنچایزینگ تجربه دارد. مایل بودم که بخشی از شرکتم را به خاطر دانشش در این زمینه به او بدهم. تصمیم راحتی نبود.
فلدمن: هدف اصلی از مجادله چه بود؟
الیوت: آن ها درگیر جدالی حقوقی با یک فرنچایز دیگر که واقعا در فعالیتشان اختلال ایجاد میکرد بودند. در دنیای فرنچایزها، شما یک سند افشای فرنچایز دارید و زمانی که مالک یک شرکت در درگیری حقوقی با شرکتی دیگر باشد، جزئیات آن در FDD ما فاش میشود. این را خطر بزرگی برای سهامدارانم میدانستم. دنیای فرنچایزها، دنیای کوچکی است. سهامداران بالقوه بیشتر اوقات در دیگر شرکتها نیز سهام دارند و این درگیری میان گروه لئونزیو و Amazing Lash Studio بسیار عمومی و شدید بود.
فلدمن: چگونه سهام آن ها را دوباره خریدید؟
الیوت: خوشبختانه به عنوان فیلمنامهنویس پول خوبی در آوردم. باید برای خرید سهمی که به آنان داده بودم، پول پرداخت میکردم. از این بابت شرمنده نیستم. یک سوم کسب و کارم را به آنان داده بودم. اما این کار را قبل از فروش حتی یک سهام انجام داده بودم، قبل از این که شرکت ارزشی پیدا کند. پشیمان نیستم. دورههای متعددی را در زمینه کسب و کار فرنچایزینگ گذراندم، و این کار را بخاطر این انجام دادم که هیچ چیز در این زمینه نمیدانستم.
فلدمن: چه مبلغی برای خرید سهامشان دادید؟
الیوت: ۴۵۰۰۰۰ دلار.
فلدمن: مبلغ قابل توجهی است.
الیوت: قطعا همین طور است. حتی گفتن این مبلغ هم برایم سخت است.
فلدمن: با یک حساب سرانگشتی، اگر به ۲۰۰ شعبه برسید ارزش شرکت در بازار فروشِ سیستمیِ گسترده ۱۴۰ میلیون دلار خواهد شد.
الیوت: درست است. اگر در ۵ سال آینده، فقط ۱۰۰ شعبه داشته باشیم و ارزشمان در بازار فروش سیستمی گسترده ۷۰ میلیون دلار باشد، در مقایسه با شرایطی که کار خود را در خیابان ملروز با اولین شعبه آغاز کردیم، باز هم بد نیست.
فلدمن: با بهره مالکانه ۶ درصد، برای شما حدودا ۴ میلیون میشود.
الیوت: شامل افزودنیهای برند نمیشود. ما در آینده محصولات آرایشی و مراقبت از پوست خودمان را خواهیم داشت. هدف من این است که برای شما این امکان را فراهم کنم که به فروشگاه Neiman Marcus بروید و محصولات تشویقی «همر اند نیلز» را تهیه کنید.
فلدمن: دلتان برای بودن در صنعت فیلمسازی تنگ نشده؟
الیوت: نه. الان که دارم به عکسهای شعبه میامی نگاه میکنم، حس این را دارم که انگار قرار است فیلمی از من منتشر شود.
منبع : Forbes
