آیا واقعاً مهم است استارت آپ شما چقدر در آمد دارد

کارآفرینان[2] و سرمایه گذاران ریسک پذیر[3] همیشه با این سؤال مواجه می شوند و برای اینکه هر کسب و کار نوپای مشخصی موفق شود، ممکن است سرمایه خارجی خیلی زیاد یا خیلی کمی صرف این موضوع شود.

شرکت های بسیاری وجود دارند که بدون هیچ سرمایه گذاری فعالیت خود را آغاز می کنند .. شرکت شیکاگویی اَوتکام هلث[4] را در نظر بگیرید. تا می 2017، از زمان آغازش در سال 2006 (که اسمش کانتکس مدیا[5] بود) هیچ سرمایه خارجی جذب نکرده بود. دوره تجمیع سرمایه «سری A» در ابتدای امسال که 500 میلیون بود – و بانک گلدمن ساکس[6] در آن پیشرو بود، و کپتال جی الفبت[7]، سرمایه ریسک پذیر گروه پریتزکر[8] و شرکت سهامی پرودنس[9] در آن شرکت کردند – باعث شد ارزش شرکت به 5 بیلیون دلار برسد.

بیس کمپ[10]، که قبلاً با نام 37 سیگنالز[11] شناخته می شد، هم شرکت نوپای دیگری است که بدون سرمایه خارجی شروع به کار کرد. ارائه دهنده پلتفرم همکاری که در سال 1999 تأسیس شده بود، در سال 2006 به طور مستقل راه اندازی شد. پس از آن مبلغ نسبتاً کم 6 میلیون دلار را از جف بزوس[12] برای سرمایه گذاری به وسیله ساختار معالمه غیر سنّتی دریافت کرد. در آخرین دوره فروش سهام سرمایه خصوصی در سال 2015، که در مجموع 1 دلار بود (بله درست است، یک دلار)، مدیر عامل [13] جیسون فراید[14] ارزش شرکت را 100 بیلیون دلار اعلام کرد – گرچه شوخی می کرد.

ولی، برای اکثر کسب و کارهای نوپای فناوری، جذب سرمایه خارجی گامی ضروری در روند ایجاد کسب و کاری بادوام است. و اگر فرض شود که یک شرکت سرمایه خارجی جذب خواهد کرد، آیا مقدار پولی که یک کسب و کار نوپا جمع می کند چشم انداز جذب سرمایه اش را در آینده تحت تأثیر قرار می دهد، و، اگر این اتفاق بیفتد، چه زمانی این مسئله اهمیت دارد؟

مقدار پول مطلوب برای به حداکثر رساندن شانس جذب سهام سری A

به منظور تکرار چیزی که ما اغلب انجام می دهیم: عمر اکثر شرکت های کسب و کار نوپا، عاریه ای از تعبیر فیلسوف قرن شانزدهم توماس هابز است، «منزوی، بی پول، ناخوشایند، پست و کوتاه». تنها تعداد کمی از کسب و کارهای نوپا با موفقیت سرمایه اولیه ای از سرمایه گذاران اولیه[15] و حامی (فرشته)[16] کسب می کنند. و بعلاوه، حتّی با قدری سرمایه اولیه یا فرشته، دلایل شکست فراوانند.

البته، عوامل بسیاری وجود دارند که به عبور از فرایند جذب سرمایه در فروش سهام سری A کمک می کنند. بنابراین آیا مقدار پولی که یک فرد در دوره فروش سهام پیش از سری A جمع می کند یکی از آن عوامل است؟ ممکن است.

ما برای پاسخ به این سؤال، از داده های تأمین بودجه کرانچ بیس[17] که مربوط به بیش از 5800 شرکت امریکایی بود که دوره های جذب سرمایه پیش از سری A را بین سال های 2003 و 2012 انجام داده بودند شروع کردیم (برای آگاهی بیشتر در مورد اینکه چه داده هایی را استفاده کردیم یادداشت روش شناسی مان را در پایین این مقاله بخوانید.) پس از آن بر اساس اندازه دوره های فروش سهام پیش از سری A این شرکت ها را در «واحدهای» داده متفاوتی قرار دادیم، و در نهایت درصد شرکت های هر قسمت که با موفقیت یک دوره تجمیع سرمایه سری A را جذب کردند یافتیم. تصویر نتایج را می توان در پایین یافت.

بین محدوده 0 دلار تا حدود 2.00 تا 2.50 میلیون دلار جمع شده، هر بخش نیم میلیون دلاری سرمایه پیش از سری A جمع شده منجر به افزایش جزئی احتمال جذب سهام سری A، حداقل برای آن شرکت هایی که سرمایه پیش از سری A را بین سال های 2003 و 2012 کسب کردند، شد. پس از آن هدف 2.5 میلیون دلاری، هیچ سود حاشیه ای برای جمع آوری پول بیشتر از سرمایه گذاران اولیه، فرشته و سایر سرمایه گذاران پیش از سری A، حداقل از لحاظ شانس های شرکت ها برای جمع آوری دوره B، وجود نداشت.

صرف نظر از آن ها، چارت بالا توزیع نامتوازن سرمایه کلی پیش از سری A را نشان می دهد. اکثریت در حال افزایشی از شرکت ها بین 25000 دلار – که تقریباً چیزی است که اکثر برنامه های شتاب دهنده در انتها سرمایه گذاری می کنند – تا نیم میلیون دلار جمع آوری می کنند. شرکت هایی که بیش از 3 میلیون دلار در سرمایه گذاری کلی پیش از سری A جمع می کنند نسبتاً کم و نادرند.

اگر میزان پول جمع شده در سرمایه گذاری پیش از سری A حداقل همبسته – و احتمالاً یک عامل  سببی مستقیم – با موفقیت در جذب تجمیع سرمایه سری A باشد، آیا این اصل به سری B نیز اعمال می شود؟ بیایید بفهمیم.

مقدار پول مطلوب برای به حداکثر رساندن شانس جذب سهام سری B

معمولاً، تأمین بودجه مرحله کشت ایده(اولیه) به مؤسسان کمک می کند پروژه ها و ایده های صِرف را به مشاغل تمام وقت تبدیل کنند. با قدری سرمایه، کارآفرینان می توانند زمانی را به ساخت اولین نسخه های محصولات یا خدماتشان اختصاص دهند، و قدری کشش اولیه برای اولین کاربران شان به دست آورند.

شرکت های مرحله تجمیع سرمایه سری A معمولاً روی بهبود (یا پیدا کردن) یک مدل کسب و کار و سنجیدن محصولاتشان برای خدمت بهتر به مشتریان موجود یا بالقوه تمرکز می کنند. سری B معمولاً مرحله ای است که چشم انداز کامل تصورات محصول کارآفرینان می تواند تحقق یابد و کسب و کار شروع به مقیاس گذاری کند. با تغییر قابل ملاحظه در سرمایه بودجه ای برای محصول خلاقانه (و گران) و کارمندان کسب و کار ایجاد می شود.

ولی آیا مقدار پولی که یک شرکت از سرمایه گذاران فرشته یا اولیه، و نیز افرادی که در دوره تجمیع سرمایه سری A شرکت کردند، به دست می آورد بر توانایی یک کسب و کار نوپا برای جذب سرمایه سری B تأثیر می گذارد؟

ما از مجموعه اولیه حدود 5800 شرکت که تأمین بودجه پیش از سری A را کسب کردند، یک مجموعه تقریباً 1500 شرکتی که به جمع آوری پول از دوره سری A ادامه می دادند را انتخاب کردیم. سپس همان «واحد بندی» و تحلیل را مشابه قبل انجام دادیم، ولی این دفعه روی مجموع همه سرمایه گذاری سهامداران قبلی تمرکز کردیم.

ما در چارت بالا در می یابیم که نرخ موفقیت جذب سرمایه سری B، با فقط چند اختلاف جزئی از میانگین، نسبتاٌ یک دست باقی می ماند. این امر نشان می دهد که، برای یک دلیل یا دلایلی دیگر، مقدار پول جمع آوری شده پیش از سری B، اغلب، تأثیر قابل ملاحظه ای روی توانایی جذب پول برای دوره تجمیع سرمایه سری B ندارد. به نظر می رسد یک «منطقه گلدی لاکس»[18] برای تأمین بودجه پیش از سری B بین 10میلیون دلار و 16 میلیون دلار وجود دارد که در مقایسه کسب و کارهای نوپا در جمع آوری دوره های سری B موفق تر هستند. با این حال، نرخی که در آن جا شرکت ها در جذب دوره های سری B موفق می شوند مانند دوره های تجمیع سرمایه سری A به آن شدت افزایش نمی یابد.

چه چیزی را حذف کنیم

چرا سرمایه بیشتر به یک شرکت کمک می کند شانس بیشتری برای جمع آوری سرمایه Aشان داشته باشند، ولی سرمایه دوره A ای که یک شرکت جذب می کند B شان را زیاد تحت تأثیر قرار نمی دهد؟

این طور در این مورد فکر کنید: اگر یک شرکت در دوره های تجمیع سرمایه پیش از سری A و سری A خیلی کم سرمایه جذب کند، مؤسسان زمان کافی ندارند که به نسخه های اولیه محصول یا سرویسشان اختصاص دهند، و منابع مورد نیاز برای آزمایش با مدل های کسب و کار یا استراتژی های جلب مشتری نخواهند داشت.

تا زمانی که یک شرکت آماده جمع کردن سرمایه سری B باشد، سؤالات در مورد چیزی که شرکت در حال ساختش است، چطور قرار است پول در آورد و مشتریانش چه کسانی هستند، حدّاقل تا حدّی، پاسخ داده شده اند.

بنابراین آیا مهم است یک شرکت چه قدر درمی آورد؟ بله، ولی تنها تا حد مشخصی اهمیت دارد. پس از آن، هیچ سود واقعی در بیشتر پول درآوردن وجود ندارد، ولی مطمئناً ضرر ندارد.

نکته ای در مورد داده ها

ما با مجموعه ای از دوره های سرمایه گذاری که در معیارهای زیر بگنجند شروع کردیم:

• شرکت ها در ایالات متحده مستقر شده اند
• شرکت ها در دسته صنعتی با الگوی سرمیه گذاری غیرعادی قرار ندارند. این شرکت ها شامل علوم زیستی (برای مثال داروها یا تجهیزات پزشکی)، انرژی (برای مثال انرژی پاک، انرژی خورشیدی، استخراج و پالایش پتروشیمیایی) و دسته های سخت افزاری سرمایه طلب خاصی مانند زیرساخت الکترونیک و شبکه مصرف کننده می شوند.
• شرکت ها دوره تجمیع سرمایه پیش از سری A ثبت شده ای دارند، که ما به عنوان دوره هایی که به اسم «اولیه»، «فرشته» و «اوراق قابل تبدیل» طبقه بندی می شوند تعریف می کنیم. برای اوراق قابل تبدیل، ما دوره هایی که بیشتر از 5 میلیون دلار هستند را در نظر نگرفته ایم.
• شرکت هایی که دوره اول سرمایه گذاری پیش از سری A شان را بین سال 2003 و 2012، قلب «عصر تک شاخ»[19]، جذب کرده اند. این گروه از شرکت ها زمان بسیاری برای جمع آوری (یا شکست در جمع آوری) سرمایه در دوره سری A و فراتر از آن دارند.

ما با استفاده از این معیارها توانستیم بیش از 10000 دوره که توسط بیش از 5800 شرکت منحصر به فرد در داده های کرانچ بیس جمع آوری شد بیابیم.

[1] startup    استارت آپ

[2] Entrepreneur

[3] venture capitalists

[4] Outcome Health

[5] Context Media

[6] Goldman Sachs

[7] Alphabet’s CapitalG

[8] Pritzker Group

[9] Prudence Holdings

[10] Basecamp

[11] 37Signals

[12] Jeff Bezos     مؤسس شرکت آمازون

[13] CEO: chief executive officer

[14] Jason Fried

[15] seed investor

[16] angel investor

[17] Crunchbase

[18] Goldilocks zone یا habitable zone که به منطقه حیات یا سیارات قابل سکونت برمی گردد. Goldilocks به داستان موطلایی و سه خرس اشاره دارد که تنها یک تخت برایش مناسب بود.

[19] Unicorn Era به معنی دوره ای است که ارزش شرکت بالا می رود و به 1 بیلیون دلار می رسد. به شرکت هایی که ارزششان به بیش از 10 بیلیون دلار می رسد decacorn، و به شرکت های 100 بیلیون دلاری hectocorn می گویند.