رایان ویلیامز فرد شناخته‌شده‌ای است ــ حتی بدون در نظر گرفتن اینکه هم‌بنیان‌گذاران معروفش جاشوا کوشنر و جرد کوشنرند، و جرد کوشنر نه تنها داماد دونالد ترامپ، بلکه یکی از مشاوران اصلی دولت ترامپ نیز هست.
ویلیامز ــ که با جاشوا وقتی آشنا شد که هر دو دانشجوی دورۀ کارشناسی در دانشگاه هاروراد بودند ــ می‌گوید که اگرچه برادران کوشنر در تأسیس استارت‌آپ سرمایه‌گذاری املاک در سال 2014 کمک کردند، در حال حاضر نقششان صرفاً مشاوره است. با این حال، بر طبق گزارش امروز وال استریت ژورنال، برادر بزرگ‌تر همچنان سرمایه‌اش را در شرکت حفظ کرده است، که ادعا می‌شود به هنگام پیوستنش به دولت افشا نشد. (گفته می‌شود مالک سرمایه‌گذاری کدره[1] مؤسسۀ بی اف پی اس ونچرز[2] است که در فهرست پرونده‌های افشای اولیۀ اطلاعات[3]، مالک املاک و مستغلات نامشخصی به ارزش بیش از 50 میلیون دلار است .) دسترسی به ویلیامز برای پاسخ به این ادعاها میسر نبود.
با این حال، ویلیامز 29 ساله، و شرکتش، وزنۀ تأثیرگذاری است. از زمان افتتاح کدره، ارزش قراردادهای آن تقریباً یک میلیارد دلار بوده است و سرمایۀ آن با کمک سرمایه‌گذاران مشهوری مثل پیتر تیل، گلدمن ساکس و جک ما به تقریباً 70 میلیون دلار رسیده است.
فکر و طرح اولیه
فکر کدره بی‌مقدمه به ذهن ویلیامز نرسید. او اولین کسب و کارش را در اوایل نوجوانی آغاز کرد ــ کارخانۀ تولیدکنندۀ پوشاک ورزشی رپپی ــ اما آن را قبل از پایان دورۀ دبیرستان فروخت. ویلیامز بعدها، وقتی که به دانشگاه هاروارد رفت، دومین استارت‌آپ را تأسیس و بین دانشجویان دورۀ کارشناسی با مدارس کسب و کار ارتباط قرار کرد.
با این حال، بعد از افت و سقوط بازار مسکن بود که بزرگترین طرح به ذهنش رسید: املاک کوچک و تجاری با قیمت بسیار اندک به مزایده گذاشته می‌شد. او به خاطر می‌آورد که «شکاف عمیقی بین ارزش واقعی منازل و مبلغ مزایده وجود داشت.» ویلیامز تصمیم گرفت از این فرصت استفاده کند.
بنابراین وبگاهی راه‌انداری کرد تا از طریق آن، ارزش این خانه‌ها را با استفاده از شناسنامه‌های مالیاتی ــ که ارزش هر ملک را در طول زمان دنبال می‌کند ــ تحلیل و با مبلغ فعلی فروش مقایسه کند. او با استفاده از این اطلاعات و به پشتوانۀ سرمایۀ دانش‌آموختگان ثروتمند دانشگاه هاروارد مثل برادران کوشنر، آغاز به خرید تعداد فراوانی ملک و فروش سریعشان به سه برابر قیمت اولیه کرد. او به خاطر می‌آورد که «زمانی که دانش‌آموخته شدم، به نقطۀ حساسی رسیده بودم و با خودم فکر می‌کردم که آیا این کسب و کار را در مقیاس ملی توسعه دهم یا بانکداری فناورانه را در گلدمن ساکس دنبال کنم.»
ویلیامز تصمیم گرفت هر دو را دنبال کند. او 18 ساعت روز را به بانکداری سرمایه‌گذاری اختصاص می‌داد ــ و پس از آن، در خلوت خودش و در آرامش اتاق کار کوچکش، تا شب روی استارت‌آپش کار می‌کرد. به عقیدۀ او، املاک دارایی باارزشی بود که باید در دسترس تعداد بیشتری از سرمایه‌گذاران (دارای سرمایۀ متوسط) قرار می‌گرفت.
ساختار اصلی
کدره محلی است برای تجارت الکترونیک و سرمایه‌گذاری در املاک که ارتباط مشتریان را ــ اغلب افراد ثروتمند که به آن‌ها «خریداران واجد شرایط می‌گویند ــ با معاملات املاک در سرتاسر ایالات متحده برقرار می‌کند. (لازمۀ کار در کدره حداقل سرمایه‌گذاری چند صد هزار دلار است؛ این مبلغ قدری کمتر از آن چیزی است که لازمۀ سرمایه‌گذاری در صندوق‌های سنتی است، اما احتمالاً بیشتر از مبلغی است که باید برای خرید سهام در تراست سرمایه‌گذاری املاک و مستغلات پرداخت[4] که سهام آن جزو سهام عادی است.) ویلیامز به این سؤال پاسخ نداد که شرکت دقیقاً چه هزینه‌ای از سرمایه‌گذاران مطالبه می‌کند ــ اما به نظر می‌رسد مبلغی را به عنوان پیش‌پرداخت دریافت می‌کند و مبلغی را به‌صورت دوره‌ای برای هزینۀ اشتراک ــ اگرچه خاطر نشان کرد که بازۀ مبلغ «چند صد واحد پایه[5] است.» در مقابل، صندوق سرمایه‌گذاری معمولاً 2 درصد سرمایه‌گذاری و پس از آن، 20 درصد سود را در طول زمان می‌گیرد.
ویلیامز می‌گوید که روش کار تقریباً به این شکل است: «ما به افراد دسترسی مستقیم به همۀ معاملات املاک تجاری می‌دهیم، مثل اینکه بخواهید در آمازون چیزهایی بخرید و بفروشید.» فناوری به شرکت اجازه می‌دهد از برخی رقبا چابک‌تر باشد. از طریق کدره می‌شود معاملات را در چند هفته کامل کرد، بر عکس شرایط معمولی که ماه‌ها طول می‌کشد. شرکت همچنین ادعا می‌کند که معاملاتش از صندوق‌های معمولی، که در آن‌ها مدیران و نه سرمایه‌گذاران دربارۀ دارایی‌ها تصمیم می‌گیرند ــ شفاف‌تر است.
فرصت‌ها
اگرچه کدره اغلب با رقابت دلالان سنتی مواجه است، تعداد زیادی از استارت‌آپ‌ها در زمینۀ اجارۀ املاک شکل گرفته است، مثل فرتی‌توفلورز[6]، وبگاهی در سانفرانسیسکو که فهرست املاک و دفاتر تجاری برای اجاره را ارائه می‌کند، و روفو، بازار برخط فهرست املاک و مستأجران بالقوه که سبب می‌شود معاملات اجاره بدون مداخلۀ دلالان و به‌آسانی برگزار شود. (در ضمن، شرکت فرتی‌تو فلورز از شرکت سرایو کپیتالِ[7] جاشوا کوشنر سرمایه گرفته است.) در یکی از گزارش‌های اخیر با عنوان «شکل جدید املاک تجاری»، دیلویت[8] تخمین می‌زند که در چندین سال آینده، شرکت‌های دلالی املاک به ناچار «به شرکت‌های فناورانه تبدیل خواهند شد.»
در این شرایط، احتمالاً عجیب نیست که کدره به سرعت رشد کرده است. ویلیامز می‌گوید که مرحلۀ جذب سرمایۀ سری C به‌‌زودی آغاز خواهد شد. بر طبق گزارش‌ها، شرکت 250 میلیون دلار «منابع پشتیبان[9]» نیز تهیه کرده است. این ذخیرۀ سرمایه مربوط به دفتر خانوادگی[10] جورج سوروس، سرمایه‌گذار و نیکوکار معروف، است. ویلیامز در یکی از مصاحبه‌ها از اعلام منبع این پول امتناع کرد، اگرچه تأکید کرد که اگر شرکت بخواهد املاکی را قبل از اعلام عمومی آن بخرد، از این صندوق استفاده می‌کند.
چالش‌ها
با این حال، حد و اندازۀ خود این فرصت مشخص نیست. دیلویت کجریوال می‌گوید که «صنعت املاک در کنارۀ بازار[11] است» و خاطر نشان می‌کند که کدره ممکن است در آینده ناچار به تلاش برای رقابت با دلالان سنتی باشد. «می‌شود گفت که در یک زمینۀ خاص شفاف‌تر عمل می‌کنند، اما بازیگران سنتی نیز جایگاه خودشان را دارند. مطمئن نیستم آیا مردم انجام برخط معاملات ملکی را می‌پذیرند یا خیر.»
کول می‌گوید که «آن‌ها دارند فناوری را وارد معاملات املاک می‌کنند؛ بنابراین با همان چالش‌هایی مواجه خواهند شد که فناوری با آن‌ها رو‌به‌روست.» اگرچه بسیاری از استارت‌آپ‌های فناورانه به داشتن ذخایر فراوان سرمایۀ خطرپذیرافتخار می‌کنند، به نسبت، تعداد بسیار اندکی از آن‌ها سودآورند؛ بنابراین مشخص نیست که عملکرد استارت‌آپی مثل کدره در شرایط رکود اقتصادی یا دورانی که فدرال رزرو نرخ بهره را افزایش می‌دهد چگونه است. به نظر کول، این چالش‌ها «فراتر از کنترل شرکت» است.
ویلیامز، به سهم خود، کاملاً به چالش‌های پیش رو آگاه است ــ و روزهای اولیه را به خاطر می‌آورد که نمی‌توانست از عهدۀ پرداخت حقوق برآید و حقوق کارمندان را از جیب می‌پرداخت. او می‌گوید که «دوست دارم به مردم ثابت کنم که اشتباه می‌کنند.» «در برخی موارد، با عدم قطعیت مواجه بوده‌ام، اما دوست دارم آن را تحمل کنم و بپذیرم. نقش من در مقام مدیر عامل شرکت همین است.»
تصحیح: در یکی از نسخه‌های قبلی این ماجرا، میزان منابع پشتیبان کدره اشتباه بیان شده بود. مبلغ صحیح 250 میلیون دلار است.
[1] Cadre
[2] BFPS Ventures
[3] initial disclosure filing
[4] real estate investment trust (REIT)
[5] basis point
[6] 42Floors
[7] Thrive Capital
[8] Deloitte
[9] backstop
[10] family office
[11] niche
منبع : Inc
