ماشینهای بدون راننده هنوز در جاده ها وارد نشده اند، اما آیا این بدان معناست که ما نمیتوانیم درباره ماشینهای پرنده صحبت کنیم؟ گرچه مدت مدیدی است که ماشینهای پرنده وارد فرهنگ عامه شده اند (مثلاً The Jetsons)، اما هنوز شاهد نمونه ای عملی از آن نبوده ایم.
با این حال، صحنه ماشین پرنده به آرامی در حال پیشرفت است، و شرکتهائی همچون Airbus، Larry Page’s Zee Aero و Terrafugia در حال ظهور هستند. اما نظر حقیقی مصرف کنندگان درباره ماشینهای پرنده چیست؟
در بررسی که اخیراً توسط دانشگاه میشیگان انجام گرفته است، با در نظر گرفتن عمده مزایا، نگرانیها، منبع مطلوب انرژی، حداقل برد مطلوب، آموزش لازم، گنجایش، استطاعت مالی و منافع کلی، دو پژوهشگر به نامهای مایکل سیواک و برندن شوتل[1] در پی نظر مردم درباره ماشینهای پرنده بودند. آنچه بسیار عجیب می نمود آنکه از میان 508 پاسخ دهنده بررسی، بسیاری با مفهوم ماشینهای پرنده پیش از انجام بررسی آشنا نبودند. در واقع، تنها 64.8 درصد گفتند که از این مفهوم آگاهی دارند. با وجود این، پس از آشنائی با موضوع، بیشتر پاسخ دهندگان گفتند که به عقیده ایشان ماشینهای پرنده بسیار مفید خواهد بود و سه چهارم آنها بزرگترین موهبت آن را زمان کمتر مسافرت میدانستند.
البته، مردم نگران ایمنی آن نیز هستند. در کل، 62.8 درصد گفتند که بسیار نگرانند. در میان کسانی که نگرانی زیادی داشتند، تعداد پاسخ دهندگان در گروه همراه با افزایش سن افزایش می یافت. از لحاظ ایمنی، غالب پاسخدهندگان (79.4 درصد) فکر میکردند که داشتن یک چتر نجات بالای وسیله نقلیه به شدت مهم یا بسیار مهم است.
بعلاوه، با افزایش کنونی نگرانیها درباره محیط زیست، جای شگفتی نیست که سه پنجم افراد در بررسی نیروی الکتریکی را بجای بنزین یا گازوئیل در خودروها ترجیح میدادند. این ترجیح در پاسخ دهندگان جوانتر بیشتر بود.
وقتی واقعاً پای عمل به میان می آید، بنظر میرسد شرکتهای سازنده ماشین پرنده باید دوره های آموزشی فشردهای را برای جذب مشتریان ارائه دهند. نیمی از شرکت کنندگان بیان داشتند که آنها به طور قطع تنها زمانی مایل به شرکت در دوره های آموزشی برای کار با ماشین پرنده هستند که این دوره تنها 20 ساعت به طول انجامد. اگر آموزش 40، 50 یا 60 ساعتی باشد، مردم چندان مایل به نظر نمی رسند. با وجود این، اگر بیشتر این ماشینهای پرنده خودکار باشند، آموزش دیگر چندان مهم نخواهد بود: 40.9 درصد گفتند که بسیار علاقمند به سوار شدن در یک ماشین پرنده خودکارند.
دیگر مولفه های مفید برای جلب نظر مردم نسبت به مفهوم ماشین پرنده طراحی، عملکرد و قیمت آن است. بیشتر شرکتکنندگان، یعنی 61.8 درصد آنها یک ماشین پرنده سه تا چهار نفره را ترجیح میدادند. از لحاظ عملکرد ماشین، یک سهم بسیار بزرگ 83.1 درصدی از پاسخ دهندگان گفتند که روش برخاستن و فرود عمودی (مشابه هلیکوپتر) را نسبت به یک باند صاف و مسطح به مانند هواپیما ترجیح میدهند. و اگر نقطه قیمت بین 100 هزار تا 200 هزار دلار باشد، علاقه مردم ممکن است افزایش یابد زیرا یک چهارم از پاسخ دهندگان این قیمت را قطعاً مقرون به صرفه میدانستند.
روی هم رفته، اکثر قریب به اتفاق افراد سوال شده احساس مثبتی نسبت به ماشینهای پرنده داشتند. تقریباً نیمی از آنها، 44.7 درصد، گفتند که احساسی بسیار یا تاحدی مثبت راجع به ماشینهای پرنده دارند، درحالیکه یک چهارم از آنها نظر خاصی نداشتند.
[1] Michael Sivak & Brandon Schoettle
منبع : Entrepreneur.com
