دورهای تامین مالی معیار اصلی به شمار نمی رود .
هنگامی که با موسسان شرکت ها برای نخستین بار دیدار نموده گاها شنیده شده که آن ها خود را شرکت هایی در مرحله اول تامین مالی دانسته ، از سوی دیگر کارآموزان YC در گفتمان های انجام گرفته به این نکته اشاره نموده که سرمایه گذاران ناجی غالبا این سوال را نسبت به آن ها مطرح نموده که آن ها در چه زمانی دور اول از سرمایه گذاری های خود را حاصل می نمایند؟
باید به این نکته اشاره نمود که موفقیت به معنای تکمیل یک دور از پروسه های تامین مالی نبوده ، بلکه برعکس آن صحیح می باشد، اجرای یک دور تامین مالی یکی از فراورده های جانبی موفقیت بوده ، استفاده از قابلیت تامین سرمایه به عنوان بنچ مارک عملکردی پدیده ای خطرناک در سطح جامعه تجاری بوده چرا که فرهنگ بهینه سازی نمایش های کوتاه مدت را ترغیب کرده و آن را نسبت به تعریف خواسته های اساسی افراد و خلق ارزش بلندمدت در اولویت قرار داده
مولف بر این باور بوده که موسسان، سرمایه گذاران و اصحاب رسانه های تکنولوژیک می بایست تغییرات اساسی را در نحوه نگرش خود نسبت به تامین سرمایه در دستور کار قرار داده ، تاکید زدایی از دوره های تامین سرمایه فرصت بیشتری را در اختیار شرکت ها قرارداده تا معیارهای قابل سنجشی از خلق ارزش را توسعه داده و روی مشتریانی با نیازهای واقعی تمرکز نموده و کسب و کارهایی پایدار با حاشیه سودهای مناسب ایجاد نمایند.
بهینه سازی برای دوره های تامین مالی همچون بهینه سازی برای تخمین تعداد کارکنان ، جلسات مطبوعاتی، دعوت نامه های کنفرانسی، تجهیز ادارات به سیستم های مدرن و لوکس، تعاملات تجاری یا افزایش درآمد در سطوح فوقانی غیرکارآمد بوده و آثار اقتصادی منفی و قابل ملاحظه ای را بدنبال داشته است .
یک دور تامین مالی یک معیار صرف نبوده بلکه علنا وجوه نقد را شامل شده ، در برخی موارد شرکت های بزرگ از آن بهره مند شده و گاها شرکت های غیربهینه منجر به دریافت آن شده ، گاها این سرمایه گذاری ها بنابر دلایل مثبت صورت پذیرفته و در سایر موارد سرمایه گذاران از اعطای سرمایه افسوس خورده و در صدد بازگشت آن برآمده ، بهترین تامین کنندگان مالی در مراحل نخست سرمایه گذاری در مواضع خود ثابت قدم مانده ، به برقراری مراودات با مشتریان پرداخته ، محصولات آن ها را تکرار نموده و تناسب بهینه ای را بین محصول- بازار کشف نموده است .
